De voorbije dagen stonden de kranten vol over de menopauze. Fantastisch, eindelijk komt het onderwerp uit de taboesfeer. Vrouwen delen hun ervaringen, artsen delen hun visie en wetenschappelijke inzichten, en daarbij ging het in 95% van de gevallen over hormoontherapie. Nu weet ik van de vrouwen(groepen) die ik begeleid, dat veel vrouwen met de vraag zitten of ze hormoontherapie moeten nemen, en zo ja, of er ook risico’s en bijwerkingen aan verbonden zijn. In deze blog wil ik je graag mijn kijk op de dingen meegeven.
Maar laat me starten met het volgende:
Ik ben geen arts en geen menopauzeconsulent. Van opleiding ben ik vertaler-tolk, en na pakweg 13 jaar in de bedrijfswereld, ben ik nu ook al 13 jaar freelance copywriter. Mijn job: moeilijke materies doorgronden, begrijpen, en in heldere taal overbrengen naar de leek. Of dat nu in een boek, artikel, of post voor social media is.
Sinds 2021 heb ik zowat alles gelezen en beluisterd wat met de (peri)menopauze te maken heeft. Vanuit eigen interesse, maar ook en vooral omdat ik voelde hoe weinig wij vrouwen geïnformeerd zijn over ons eigen lichaam (en op een dieper niveau: over wie we écht zijn en wat we nodig hebben). Het gevolg daarvan: als er een uitdagende periode komt zoals de (peri)menopauze, richten we vaak hulpeloos de blik naar buiten, en zoeken we daar soelaas en verlichting. Volledig rekenend op de ander, onszelf vaak vergetend. Zonder dat te weten, dat spreekt.
De voorbije twee jaar heb ik er met SECONDSPRING mijn missie van gemaakt om vrouwen te informeren over de (peri)menopauze en alle mogelijk inzichten en invalshoeken mee te geven. Daarbij maak ik gebruik van wat ik als copywriter en vertaler ook moest doen: het doorgronden, doorzien en begrijpen, om dan helder te vertalen naar iets dat te snappen is. Zodat ik daar tenminste al toe kan bijdragen, tot het verhelpen van dat gebrek aan informatie.
Maar ik ben hier vandaag omdat ik nog van iets anders mijn missie gemaakt heb. En dat is het empoweren van vrouwen in (of in aanloop naar) de (peri)menopauze. Zoals ik al zei, in de vrouwen(groepen) die ik begeleid (en ook bij mezelf overigens) ondervond ik dat we onze toevlucht vaak zoeken tot iets externs. De ander, een arts, een hulpmiddel, een bloedtest, medicatie.
We willen een bloedtest omdat we willen bevestigd zien dat we in de (peri)menopauze zitten. Ook al geeft ons lijf het duidelijk aan. We hebben een arts nodig die ons bevestigt dat het écht niet gaat met ons. Terwijl we dat zelf elke dag voelen. We hebben een diagnose nodig om te durven toegeven dat we eigenlijk niet meer kunnen, dat we geen energie hebben vandaag, dat we moe zijn, of neerslachtig.
En nu dus ook hormoontherapie.
Ik spreek me niet uit over of je ze moet nemen of niet. Enkel je arts of een menopauzeconsulent kunnen die keuze samen met jou maken en je daarin adviseren. En dat in functie van je eigen ervaringen, je eigen klachten, je eigen gevoel, je levensstijl en je medische voorgeschiedenis.
Waar ik me wel over wil uitspreken, is over het feit dat dit jouw individuele keuze mag zijn. Waar je helemaal mag achterstaan, omdat je ze gemaakt hebt op basis van alle informatie die je kon vinden, en ook – en vooral – op basis van waar jij je goed bij voelt. Daar heeft geen ander over te oordelen. Het is jouw lijf. Het is jouw geluk. Het is jouw leven.
Tegelijk nodig ik je daarmee ook uit. Om vol in je kracht te gaan staan. Om het niet enkel extern te zoeken. Om jezelf niet afhankelijk te maken van een middel en te denken dat dat alles dan wel oplost, of van een arts, iemands opinie, de media, of een diagnose. Om te durven geloven in wat je lichaam je aangeeft. En wat je intuïtie je toefluistert. Om het antwoord niet extern te zoeken, maar diep vanbinnen. En van daaruit te handelen.
De (peri)menopauze is veel meer dan een fysiek proces. Het is een fysieke, mentale en emotionele transformatie. Het is een levensfase waarin je als vrouw gevraagd wordt om stil te staan. Ja, misschien voel je dáárom dat je niet meer kan doorgaan zo. Dat je geen energie hebt. De (peri)menopauze vraagt om te vertragen. De rust te nemen waar je lichaam – dat wellicht al meer dan 40 jaar meedraait in onze malle maatschappij – om schreeuwt. Zodat je kan luisteren naar wat je lichaam je fluistert. Naar wat het nodig heeft. Naar wat jij nodig hebt. Waar je echt gelukkig en blij van wordt. Wat jou energie geeft. Vervult.
En wat niet.
Zodat je keuzes kan maken die in jouw belang zijn. Bijvoorbeeld over hormoontherapie, maar ook op het vlak van je levensstijl, je slaap, je voeding, beweging, je relatie, je job, je sociale leven. Keuzes die ervoor zorgen dat jouw (peri)menopauze is wat ze hoorde te zijn: het begin van een heerlijke second spring.
Als je daar graag hulp bij hebt, dan ben ik er voor je. Met inzichten en informatie. Met zachtheid en veiligheid. En het is me daarbij maar om één ding te doen: jou helpen om vanuit die zachtheid opnieuw je eigen kracht te vinden. Want die kracht: die zit in jou. En in niks of niemand anders. Zeker weten.
Liefs
Inge